NAMASZCZENIE CHORYCH

Każda sytuacja życiowa człowieka, jeśli patrzy się na nią oczyma wiary, jest dla niego jakimś wezwaniem Bożym. Także i szczególnie trudna sytuacja, jaką jest choroba. Każda choroba przypomina nam, że nasze przebywanie na ziemi jest tylko czasowe. Nasza ojczyzna jest w niebie. Choroba i cierpienie chrześcijanina mają wielkie znaczenie dla samego chorego jak i dla całego świata. W ochrzczonym żyje Chrystus, ochrzczony cierpi z Chrystusem i przez to przyczynia się do zbawienia własnego i całego świata. Zadaniem chorego jest, aby swoim przykładem napominał innych, by nie zapomnieli o sprawach istotnych i wartościach wyższych. Dopomaga mu w tym przyjęcie sakramentu namaszczenia, w którym do chorego przychodzi Chrystus Pan, Ten, który troszczy się o chorych, uzdrawia ich dusze i ciała; cierpiał dla nas. ludzi i zbawia nas przez ofiarę swoich cierpień.

Sakrament namaszczenia chorych udziela łaski Ducha Świętego, która podnosi zaufanie człowieka chorego do Boga, umacnia go w cierpieniach, pomaga mu do zbawienia, pomaga wrócić do zdrowia, jeśli to pożyteczne dla zbawienia duszy, gładzi grzechy powszednie, a również ciężkie, jeśli przyjęcie sakramentu pojednania jest niemożliwe.

Przygotowanie mieszkania: stół nakryty białym obrusem, krzyż, świeca. W czasie udzielania sakramentu namaszczenia chorych powinni modlić się wspólnie także domownicy.

Sakramentu namaszczenia chorych można udzielić w następujących przypadkach:

- jeśli jest poważna choroba

- osobom starszym wiekiem

- przed operacją medyczną

- nieprzytomnym lub psychicznie chorym, jeśli można przypuszczać, że w normalnych warunkach życzyłyby sobie przyjęcia tego sakramentu.

Sakrament namaszczenia chorych w parafii:

- w pierwszy piątek miesiąca ksiądz odwiedza chorych i starszych

- Dzień Chorego - sobota przed albo po 11 lutego - NMP Lourdzkiej

- na każde wezwanie.

Gorąco zachęcam do częstego przyjmowania Komunii (np. w każdą niedzielę - po wcześniejszym zgłoszeniu) przynoszonej przez Szafarzy.